دانلود مقاله همایشی بررسی پارچه های بافته شده در ایران در دوره حکومت های سلجوقی صفویه ساسانیان قاجار و ال بویه با تاکید بر تکنیک بافت آنها

دانلود مقاله همایشی بررسی پارچه های بافته شده در ایران در دوره حکومت های سلجوقی،صفویه،ساسانیان،قاجار و ال بویه با تاکید بر تکنیک بافت آنها د ر تعداد 10 صفحه با فرمت word  و  قابل تغیرر از وبسایت پی دی اف داک قابل  خرید و دانلود می باشد

شرح فایل

1-مقدمه

قدمت بافت پارچه در ایران به چند سال قبل از میلاد میرسد که نمونه های زیادی  کشف شده است تاریخ پارچه‌بافی در ایران نشان می‌دهدکه پارچه‌بافی در زمان‌های مختلف، متکی به حمایت پادشاهان بوده و هرگاه مورد حمایت قرار گرفته به اوج پیشرفت خود رسیده است. واین هنر تحت تاثیر ساستهای حاکمان بوده است سال‌ها پیش ایرانیان نه تنها انواع پارچه‌های زیبا و نفیس را تولید می‌کردند، و پارچه ها را به کشورها صادر می‌کردند که نمونه‌هایی از آنها امروزه اکنون زینت‌بخش موزه‌ها و مجموعه‌های خصوصی در جهان است. پارچه بافی به عنوانهنریکاربردی در درباربود که خانوادها و افراد دربار از این هنر استقبال میکردند و خود عامل گسترش این هنر بودند تا انجایی که هنرمندان حمایت میکردند وپارچه از جایگاه ویژه ای برخوردار شداین هنر میراث سنت های گذشتگان بود که هر کدام از پادشاهان ان را تغییردر تحول ان  میدادو نمیتوانستند ان را حذف کنند پارچه نقش مهمی در ساختار اجتماعی وشخصیتی و سیاسی داشتند به نظر میرسد که پارچه بافی این دوره، تحت تأثیر هنر نقاشی بوده است و منسوجات، نقش مهمی در دربارشاهی و زندگی مردم داشتند.بیشترین تغییر منسوجات در دوران صفویه بوده است.

2-روش تحقيق

روش پژوهش در اين مقاله، تاریخی وتحليلي است. شيوه گردآوري مطالب اسنادي بوده و با تکيه بر مشاهدات حاصل از منابع بوده ؛ و نگارش آن، با رویکرد توصیفی - تحلیلی صورت گرفته است.

3-پيشينة تحقيق

تاکنون، تحقیقات متعددی در زمینۀ پارچه ها انجام شده است؛ از جمله  یتوان به پژوهش پوپ  و آکرمن 1387  و  همچنین وایت 1974 ) اشاره کرد که تحقیقات دقیقی در رابطه با منسوجات ایرانی انجام داد ه اند. پاتریشیا بیکر 1385 در کتاب منسوجات ایران، به پارچه های دوره های مختلف اشاره کرده است. تحقیقات نشان می دهد که بافندگی از نخستین حرفه های صنعتی است و ساکنان فلات ایران در زمره اولین ابداع کنندگان این فن بوده اند.

آشوریان در ده هفتم قبل از میلاد در شمال بین النهرین به تولید ابریشم می پرداختند. هخامنشیان نیز با فراگیری روش تهیه آن از آشوری ها، ابریشم را به یونان صادر می کردند. ازده سوم تا اوایل ده هفتم میلادی، بافندگی در ایران دارای اعتبار و منسوجات ابریشمی آن به دلیل داشتن نقوش پرشکوه و رنگ های شفاف ممتاز بود. نخستین مدرک از منسوجات نقش دار در نقش برجسته خسرو دوم در طاق بستان برجای مانده که قدمت آن از زمان خود کنده کاری ها بیشتر است.پژوهش های باربر، وجود پارچه بافی و پارچه های راه راه را در شوش و در هزارة چهارم پیش از میلاد تأیید می کند (: barber 164 p199). دادور و حدیدی  (1390) در مقال های با نام» بررسی نقوش منسوجات قرون اولیه اسلامی از قرن اول هجری قمری تا اواخر دوره سلجوقی « به بررسی منسوجات بر اساس میزان تأثیرپذیری از نقش مایه های ایران قبل از اسلام پرداخته اند.طالب پور و خطایی (1390) در مقال های به تحلیل پارچه های آل بویه و سلجوقی پرداخت ه اند و نقوش پارچه ها را در تقسیم کرده و برای هرکدام خصوصیاتی راقائل شده اند. ابوالفضل صادق پور فیروزآبادی (1396) به مقایسۀ نقوش منسوجات ساسانی و آل بویه پرداخته و شباهتهایی بین آنها یافته است. پروین برزین (1344)درمقاله ای، به معرفی و توضیح یکی از پارچه های یافت شده از شهرری پرداخته است. به مقالۀ صابری و مافیتبار (1389 )با عنوان »بازیابی طرح و نقش پارچه های ساسانی با نظر به سنگ نگاره های تاق بستان» اشاره کرد، و همچنین مقالۀ «تأثیر نقشمایه های جانوری پارچه های ساسانی بر نقوش ماوراءالنهر«  مهرپویا و همکاران (1391 )را نام برد.

4-نقوش پارچه های دوره سلجوقی

سلسه سلجوقی در ۵۳۵ ـ ۴۱۶ ه.ق بر سر کار آمدند در اوایل دوره سلجوقی پارچه های ابریشمی داری نقوش ساده ای  و بافت محکمی بود در این زمان، بافندگان در طراحی بسیار پیشرفت کردند ظریف ترین نقش ها را با مهارت و ظرافت می بافنند  در زمان هخامنشیان طرح ساده بوده ، در زمان ساسانیان بافت کج راه یا اریب طرح بود. در این طرح می‌توان خطوط موربی در سطح پارچه مشاهده نمود.این طرح در پارچه‌های ساسانی هم وجود داشت که به صورت کج‌راه پودی ۱و۲(نوعی بافت کج‌راه) است که درآن نخ‌های پود روی سطح پارچه وجود داشت. در دوره سلجوقی با استفاده از نخ‌هایی با تاب کم(شل‌تاب) و تاب‌زیاد(سفت‌تاب) رگه‌های اریب برسطح پارچه دیده می‌شدند. در دوره سلجوقی ساتن نامنظم بافته می‌شد.  

بافته های سلجوقی دارای ویژگیهای خاصی بود که بافندگان صحنه های شاعرانه و مناظر طبیعی را از روی نقاشی معاصرخود تقلید می کردند و آن را روی پارچه ها به تصویر می کشیدند(طالب پور:1384صص1386 -136).طرح های اولیه اسلوب های ساسانیان بود از دوره سلجوقی، شاهد پدیده ای به نام خط روی بافته ها و پارچه های متعدد و نیز پارچه هایی موسوم به طراز هستیم واژة طراز در فارسی به معنای رودوزی کردن است طرازها منبع مهم تاریخی به شمار می آمدند

طرازها دارای دونوع بودن که شامل: